Hugo Boss w brunatnej odsłonie

Czy zagłębiłeś się kiedyś w historię popularnych marek przedsiębiorczych? Każdą z nich nadzoruje człowiek, a każdy człowiek ma pewną historię do opowiedzenia; historię, która zainspiruje innych do działania, albo zmieni perspektywę widzenia.

Zgłębiając historię Hugo Bossa, należałoby zacząć od fundamentów jego marki. Mamy do czynienia z najbardziej rozpoznawalną branżą odzieżową na świecie, wyróżniającą się przede wszystkim wysoką jakością ubrań. Marka przyciąga wielu konsumentów; przechodziła kryzys, przez który zniknęła na chwilę z obiegu rynkowego. Dokonała też ogromnych zmian, dzięki którym zyskała korzyści sprzedażowe.

Hugo Ferdinand Boss urodził się 8 lipca 1885 r. w niemieckim mieście Metzingen. Jego rodzice prowadzili mały zakład krawiecki, w którym szyli bieliznę. Młody Hugo uczęszczał na zajęcia do szkoły średniej, niestety nie ukończył ich z wyróżnieniem.  Nie było to jednak  jego wielkim zmartwieniem – doskonale wiedział bowiem, czym chce się zajmować w swoim życiu. Interesował  się krawiectwem, zdobywał pierwsze doświadczenia w tej dziedzinie. Niestety trzyletnia służba wojskowa odłącza go całkowicie od pasji. W 1908 r. zostaje osierocony. Chłopak przejmuje zakład po rodzicach. Znajduje się w ciężkiej sytuacji, ale nadal poświęca się własnemu rozwojowi. W międzyczasie żeni się z Anna Kathariną Freysinger, z którą później ma córkę.

Nastaje wojna w 1914 r. Hugo zostaje powołany do armii. Po zakończeniu wojny, Boss w styczniu 1924 r. w Metzingen zakłada swoją pierwsza szwalnie „Hugo Boss A.G”. Zatrudnia w niej 33 osoby. Rozwija swój asortyment nie tylko w zakresie bielizny, ale również skupia swoją uwagę na odzieży sportowej, roboczej oraz koszulach. W 1929 wybucha wielki kryzys gospodarczy. Doprowadza to do ponownego zamknięcia przedsiębiorstwa. Gdy wszystko powoli się stabilizuje, ponownie otwiera szwalnie. Rozpoczyna współpracę z NSDAP (niemiecką partią nazistowską). Szwalnia została ponownie uruchomiona głównie na potrzeby partii, a jej klientami byli członkowie szturmowych batalionów. Członkowie NSDAP  początkowo nie odznaczali się jednolitymi ubraniami, dlatego w bitwach ulicznych ciężko było odróżnić swojego od przeciwnika. Różniącym elementem była opaska na prawym ramieniu ze swastyką. Wbrew powszechnej opinii Hugo Boss nie projektował mundurów dla SS i Hitlerjugend, tylko je szył. Za projekt odpowiedzialny jest SS Oberfuhrer Karl Diebitsch oraz Walter Heck.

Ogromne ilości zamówień, przede wszystkim mundurów, przyczyniły się do wzrostu liczby pracowników w szwalni. W okresie wojennym, w zakładach Hugo Bossa pracowali robotnicy przymusowi, jeńcy wojenni i więźniowie obozów koncentracyjnych. Zostało zatrudnionych ponad 1200 przymusowych pracowników. W większości były to młode kobiety w przedziale wiekowym 20-25 lat. Przydzielane one były przez miejscowy urząd pracy. W rejestrze ludności znaleźć mogliśmy również 70 robotników z Polski. Robotnicy przymusowi z zachodu dostawali określoną płace, natomiast inni (przykładowo Polacy) musieli płacić różne podatki. Robotnicy wschodni z ZSRR nie mieli nic poza miejscami do spania, a mycie przysługiwało im raz na tydzień. Prowadziło to do rozwoju różnych chorób. Hugo Boss karmił swoich pracowników lepiej niż zalecano.

Po wojnie, zakłady Hugo Boss znalazły się we francuskiej strefie okupacyjnej i to dla tego kraju pracowano. Hugo Boss szył kombinezony dla francuskich sił powietrznych co najmniej do maja 1946 r, a także mundury dla francuskiego czerwonego krzyża. 9 sierpnia 1948 r. jest dniem, w którym umiera Hugo Boss. Obecnie „Hugo Boss A.G” jest jedną z najbardziej znanych i najlepiej zarabiających marek odzieżowych na świecie. W głównej siedzibie w Metzinger zatrudnionych jest ponad 15000 pracowników. Dziś mamy dostęp do ogromnych ilości ubrań czy kosmetyków nazwiskiem nazisty Hugo Bossa.