FilmKultura

Powrót do klasyków polskiego kina przedwojennego

Jak wielu z nas pamięta klasyki polskiego kina z tamtego okresu? Polska Dwudziestolecia międzywojennego może pochwalić się wybitnymi dziełami kinowymi. Główne gatunki, które szczególnie były uwielbiane przez fanów kina w tamtym okresie to filmy o tematyce historycznej, melodramaty i komedie.

Z całą pewnością postać Eugeniusza Bodo stała się jeszcze bardziej znana po serialu Bodo z 2016r. Jest określany jako jeden z głównych amantów polskiego kina przedwojennego. Zdefiniowany jako aktor kochający kabaret, kino  i teatr. Jego postać bez wątpienia kojarzona jest z filmem Paweł i Gaweł (1938), gdzie w jednej ze scen razem  z Adolfem Dymszą, kolejnym przedstawicielem kina przedwojennego, śpiewa popularną dziś piosenkę Ach, śpij kochanie. Stała się ona jedną z najpopularniejszych scen w tamtym czasie. Bodo zagrał również w kultowych filmach, tj.: Piętro wyżej (1937), Książątko (1937) czy Czarna Perła (1934), gdzie nie tylko odtworzył jedną z ról, ale był też współtwórcą scenariusza, Skłamałam (1937) u boku Jadwigi Smosarskiej, fantastycznej aktorki, która zachwycała swoim talentem na deskach teatru i na ekranach kin.

Określana jako Królowa polskich ekranów, zgrała wiele ról filmowych. Jej postać sprawiała, że sceny nabierały kolorów. Grała głównie w dramatach i komediach, a jej bohaterki często musiały mierzyć się z przeciwnościami losu i poszukiwaniem miłości. Jej wybitne role można zobaczyć w produkcjach filmowych tj.: Prokurator Alicja Horn czy Barbara Radziwiłłówna z 1936r. Warto też wspomnieć o komedii Dwie Joasie, gdzie wcieliła się w popularną w dzisiejszych serialach postać ,,brzyduli” o imieniu Joasia, by móc znaleźć pracę. W filmie tym gra również Ina Benita, o której ostatnio zrobiło się głośno po wydaniu książki Ina Benita. Za wcześnie na śmierć.

Mówiąc o kinie przedwojennym, nie można nie wspomnieć o Franciszku Brodniewiczu. Jego wrodzony talent polegał na tym, że określany jest jako Dojrzały amant. W tamtym okresie stał się wzorem idealnego mężczyzny, o którym marzyły i do którego wzdychały wszystkie kobiety. Budził on ogromną sympatię wśród widzów. Szczególnie warta uwagi jest ekranizacja Trędowata z 1936r., melodramat, interpretacja powieści Heleny Mniszkównej. Warto też wspomnieć o takim świetnym filmem jakim jest Wrzos (1938), niezwykłe dzieło kinowe na podstawie powieści Marii Rodziewiczównej. W projekcji możemy zobaczyć jeszcze jedną gwiazdę tamtego kina; jest nią Stanisława Angel-Engelówna, aktorka niezwykle utalentowana. Znana również z pięknego dramatu obyczajowego, Serce matki.

Polskie kino przedwojenne z pewnością ma bogatą historię i warto o niej pamiętać, a grono wspaniałych aktorów tamtego czasu sprawiało, że film stawał się dziełem, na które tłumy ustawiały się pod kinem, by móc zobaczyć wybitny kunszt mistrzów.

Wiktoria Strawa

Interesuje się fotografią motoryzacyjną. Jestem fanką klasycznych aut, muzyki filmowej jak i kawałków z lat 70 i 80. W wolnych chwilach piszę opowiadania i wiersze.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *