Temat historycznyTradycjeZe świata

8 marca – tym razem nie o kwiatach

Jutrzejszy Międzynarodowy Dzień Kobiet to święto znane i obchodzone na całym świecie, ale chyba nie wszyscy wiedzą, że historia 8-go marca rozpoczęła się od walki kobiet i robotników, którzy w kilku amerykańskich fabrykach domagali się lepszych warunków pracy i wyższych płac.

Wszystko zaczęło się w połowie XIX wieku – amerykańscy robotnicy płci męskiej po zrzeszeniu się i serii zdecydowanych protestów zdołali znacznie poprawić swoje warunki pracy. Jednak w przedsiębiorstwach, w których pracowały głównie kobiety, proces doskonalenia przebiegał znacznie wolniej. Pracowniczki nadal spędzały w zakładach aż 16 godzin dziennie, otrzymując za swoją pracę zaledwie grosze. Biznesom nie spieszyło się z utratą zysków, ale cierpliwość pań dobiegła końca i zdecydowały się na podjęcie aktywnych kroków w obronie swoich praw.

W dniu 8-go marca 1857 roku, kobiety i robotnicy w nowojorskich fabrykach demonstrowali na rzecz praw tych pierwszych, równej płacy dla mężczyzn i skrócenia czasu pracy z 16 do 10 godzin. Ponadto działaczki starały się zwrócić uwagę opinii publicznej na kwestie edukacji kobiet, możliwości głosowania i warunków pracy. Właśnie wtedy rozpoczęła się walka kobiet o swoje prawa.

Po tych demonstracjach, coraz więcej kobiet zaczęło pojawiać się na uczelniach wyższych, a na świecie – występować homoseksualizm wśród płci pięknej. Po takim „świętowaniu” 8-go marca, warunki pracy kobiet uległy znacznej poprawie, wzrosły płace, a w fabrykach zatrudniających głównie kobiety pojawiły się organizacje związkowe. Paniom jednak nie udało się ostatecznie zrównać praw z mężczyznami – najwyraźniej tradycje społeczne były zbyt mocne.

Minęło około 50 lat. XIX wiek ustąpił miejsca dwudziestemu, postęp techniczny nie ustał, pojawiło się wiele przydatnych wynalazków upraszczających życie. A praca kobiet, pomimo ich aktywnej walki o prawa i historię z 8 marca, nadal była oceniana niżej niż mężczyzn. W związku z tym, 28-go lutego 1908 r., ponownie rozpoczęły się strajki nowojorskich robotnic, które zgromadziły na ulicach ponad 15 000 niezadowolonych kobiet. Wtedy nakazano policji rozegnanie demonstracji, ale nie udało się tym przestraszyć kobiet. Demonstracje trwały i ostatecznie doprowadziły do zmiany nastawienia wśród społeczeństwa do pracy dzieci oraz kobiet.

Rok później, kobiety w Nowym Jorku i kilku innych amerykańskich miast ponownie zorganizowały serię protestów, przypominając władzom o żądaniach przyznania im prawa do udziału w wyborach. W następnym roku w Kopenhadze odbyła się Międzynarodowa Konferencja Kobiet Pracujących, na której Clara Zetkin, liderka kobiecej grupy Socjaldemokratycznej Partii Niemiec, wezwała wszystkie kobiety na świecie do przyłączenia się do walki o prawo do godnej pracy. Ponadto wystąpiła ona z pomysłem corocznego obchodzenia Międzynarodowego Dnia Solidarności Kobiet w walce o równość ekonomiczną, społeczną i polityczną. Należy zauważyć, że dokładna data co do święta kobiet nie została ostatecznie na konferencji ustalona. Dosłownie rok później, Dzień Kobiet zaczął być obchodzony w wielu krajach europejskich, a kilka lat później dziesiątki krajów na całym świecie zaczęły obchodzić go 8-go marca. Według najpopularniejszej wersji, data ta została wybrana na pamiątkę wydarzeń z 1857 roku w Nowym Jorku. W ten sposób powstała historia święta Dnia Kobiet.

Krystyna Matskovych

Studentka III roku dziennikarstwa i komunikacji społecznej

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *